Η Θεωρία της Προσκόλλησης, αποτελεί μια θεμελιώδη οπτική στη θεραπεία που υπογραμμίζει τη σημασία των πρώιμων εμπειριών ζωής, ιδιαίτερα των σχέσεων με τους κύριους φροντιστές (οι γονείς). Αυτή η θεωρία προτείνει ότι τα άτομα, κατά την πρώιμη παιδική τους ηλικία, αναπτύσσουν έναν «τύπο προσκόλλησης» που συνήθως συνεχίζεται στην ενηλικίωση και επηρεάζει την ικανότητά τους να δημιουργούν και να διατηρούν σχέσεις.
Ο όρος “τύπος προσκόλλησης” αναφέρεται στα μοτίβα δέσμευσης και αλληλεπίδρασης που δημιουργούνται στην πρώιμη παιδική ηλικία, τα οποία έχουν διαρκείς επιπτώσεις στην συναισθηματική ανάπτυξη ενός ατόμου και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.Η Θεωρία της Προσκόλλησης υπογραμμίζει τη σημασία των ασφαλών και υγιών προσκολλήσεων στη διαμόρφωση συναισθηματικής ανάπτυξης και σταθερότητας, τονίζοντας ότι μια ασφαλής προσκόλληση στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματική ανθεκτικότητα και πιο υγιείς σχέσεις στην ενηλικίωση.Τα οφέλη της προσέγγισης της Θεωρίας της Προσκόλλησης περιλαμβάνουν:
